قانون جدید تقسیم ارث بین وراث در سال 1403 + جدول محاسبه

قانون جدید تقسیم ارث بین وراث

فهرست مطالب

ارث به اموال و حقوقی گفته می ‌شود که پس از فوت یک فرد (مورث یا متوفی) به بازماندگان او منتقل می ‌شود. این اموال ممکن است شامل دارایی ‌های مالی، ملکی، یا حقوق دیگر باشد که متوفی در زندگی خود به آنها دارای حق بوده است.

قوانین مربوط به ارث در کشورهای مختلف با یکدیگر متفاوت است. در ایران، ارث براساس قانون مدنی و احکام شرعی تقسیم می ‌شود.

ماهیت ارث در قوانین ایران

ماهیت ارث در حقوق موضوعه ایران دو جنبه دارد:

جنبه اخلاقی: از نظر اخلاقی، ارث نوعی تداوم شخصیت و جایگاه فرد در جامعه پس از مرگ او محسوب می‌شود. به این معنا که با انتقال اموال و حقوق متوفی به بازماندگانش، هویت و جایگاه اجتماعی او تا حدی حفظ می ‌شود.

جنبه اقتصادی: از نظر اقتصادی، ارث ابزاری برای توزیع ثروت در جامعه است. با انتقال اموال و حقوق متوفی به بازماندگانش، از انباشت ثروت در دست یک فرد یا گروه خاص جلوگیری شده و ثروت به طور عادلانه‌تری در جامعه توزیع می ‌شود

موارث نیز به دو دسته کلی مادی و معنوی تقسیم می ‌شوند:

موارث مادی: شامل اموال و حقوقی است که دارای ارزش مادی هستند، مانند زمین، خانه، خودرو، پول، سهام و غیره.

موارث معنوی: شامل اموال و حقوقی است که دارای ارزش معنوی هستند، مانند حق تألیف، حق اختراع، نام و نشان تجاری و غیره.

طبقات ارث در قانون مدنی ایران

طبق ماده ۸۶۲ قانون مدنی ایران، وراث به سه دسته تقسیم می ‌شوند:

طبقه اول

پدر: در صورت عدم وجود فرزندان، پدر سهم الارث را می ‌برد.

مادر: اگر فرزندی نباشد، مادر هم سهم الارث دارد.

فرزندان: فرزندان، چه دختر و چه پسر، وارث طبقه اول هستند. نوه‌ها نیز در صورت فوت پدر یا مادرشان جایگزین آنها می‌شوند.

میزان سهم میزان سهم الارث طبق اول به شرح زیر می باشد:

پسر دو برابر دختر ارث می‌برد.

اگر فقط یک فرزند باشد، تمام اموال به او می ‌رسد.

اگر چند فرزند باشد، اموال به نسبت سهمشان تقسیم می‌ شود.

طبقه دوم

پدربزرگ: در صورت فوت پدر و عدم وجود فرزند، پدربزرگ ارث می‌برد.

مادربزرگ: مادربزرگ نیز در شرایطی که پدربزرگ فوت کرده باشد یا اصلاً وجود نداشته باشد، ارث می ‌برد.

برادران و خواهران: اگر پدر و مادر و فرزندان فوت کرده باشند، برادران و خواهران تنی و هم‌مادر ارث می ‌برند.

فرزندان برادران و خواهران: در صورت فوت برادر یا خواهر، فرزندان آنها سهم پدر یا مادرشان را می‌برند.

میزان سهم الارث طبقه دوم:

برادران و خواهران تنی و هم‌ مادر به طور مساوی ارث می‌برند.

برادران و خواهران ناتنی فقط نصف سهم برادران و خواهران تنی و هم ‌مادر را می ‌برند.

طبقه سوم

دایی‌ها و عمه‌ها: در صورت فوت تمام طبقات قبل، دایی‌ها و عمه‌ها تنی و هم‌مادر ارث می‌برند.

خاله‌ها و عموها: خاله‌ها و عموها نیز در شرایطی که دایی و عمه فوت کرده باشند یا اصلاً وجود نداشته باشند، ارث می ‌برند.

فرزندان دایی‌ها، خاله ‌ها، عمه‌ ها و عمو ها: در صورت فوت دایی، عمه، خاله یا عمو، فرزندان آنها سهم پدر یا مادرشان را می ‌برند.

میزان سهم الارث طبقه سوم:

دایی‌ها و عمه‌ ها تنی و هم‌ مادر به طور مساوی ارث می ‌برند.

دایی‌ها و عمه‌ها ناتنی فقط نصف سهم دایی‌ها و عمه‌ها تنی و هم‌مادر را می‌برند.

اگر حداقل یک نفر از طبقه قبل زنده باشد، افراد طبقه‌های بعدی از ارث محروم می‌شوند.

قانون مدنی جزئیات دقیق‌ تری در مورد تقسیم ارث در هر طبقه و شرایط مختلف ارائه می ‌دهد. برای آگاهی بیشتر از این جزئیات، باید به قانون مدنی یا به یک وکیل یا حقوقدان مجرب مراجعه کنید.

سهم الارث همسر در قانون مدنی ایران

در قانون مدنی ایران، همسر متوفی جزو طبقه اول وراث محسوب می ‌شود و در هر شرایطی سهمی از اموال به جا مانده از همسر خود را به ارث می ‌برد.

میزان سهم الارث همسر به دو عامل اصلی بستگی دارد:

اگر فرزندانی از متوفی و همسرش وجود داشته باشد،سهم الارث شوهر یک چهارم از اموال باقی ‌مانده خواهد بود.سهم الارث زن یک هشتم از اموال باقی‌ مانده خواهد بود.

اگر فرزندی از متوفی و همسرش وجود نداشته باشد، سهم الارث شوهر یک دوم از اموال باقی‌مانده خواهد بود و سهم الارث زن یک چهارم از اموال باقی‌ مانده خواهد بود.

اگر متوفی هیچ وارثی به جز همسر خود نداشته باشد،تمام اموال به همسر او می ‌رسد.اگر همسر با سایر وراث در یک طبقه ارث ‌بری قرار داشته باشد، سهم الارث همسر طبق توضیحات فوق و به نسبت سهم سایر وراث محاسبه می‌ شود.

در صورت تعدد زوجات، اموال متوفی به طور مساوی بین همسران تقسیم می‌شودبرای محاسبه دقیق سهم الارث و آگاهی از حقوق خود در این زمینه، مشورت با یک وکیل کار درست ضروری است.

ارث در صورت فقدان فرزند برای پدر و مادر

در قانون مدنی ایران، زمانی که فردی فوت می‌کند و فرزندی (اعم از اولاد یا نوه) از او باقی نمانده باشد، پدر و مادر او در طبقه اول وراث قرار می‌گیرند و ارث را به ترتیب خاصی بین خود تقسیم می‌کنند.

در این شرایط، ارث به سه سهم مساوی تقسیم می‌شود که:

دو سهم به پدر متوفی تعلق می‌گیرد و یک سهم به مادر متوفی تعلق می ‌گیرد.

این نوع تقسیم ارث فقط در صورتی اتفاق می ‌افتد که هیچ فرزندی از متوفی زنده نباشد. اگر متوفی فرزندی داشته باشد، حتی اگر فوت کرده باشد، نوه‌های او جایگزین فرزند شده و ارث را به نفع خود دریافت می ‌کنند.

این نحوه تقسیم ارث بر اساس ماده 893 قانون مدنی ایران تعیین شده است. در این ماده آمده است

“اگر برای مورث اولاد نباشد ابوین او به ترتیب مادری و پدری هر یک به یک ثلث ارث می برند.”

فرض کنید فردی به نام علی فوت می ‌کند و هیچ فرزند یا نوه ‌ای ندارد. پدر و مادر او زنده هستند. در این صورت، اموال علی به ترتیب زیر تقسیم می ‌شود:

دو سوم به پدر علی تعلق می ‌گیرد.

یک سوم به مادر علی تعلق می ‌گیرد.

توجه داشته باشید که قوانین مربوط به ارث پیچیدگی‌های خاص خود را دارد و ممکن است در هر مورد جزئیات و نکات قابل توجهی وجود داشته باشد. به همین دلیل، اگر در خصوص نحوه تقسیم ارث در شرایطی خاص، مانند فقدان فرزند، سوال یا ابهامی دارید، مشاوره با وکیل متخصص در امور ارث می‌تواند راهگشای شما باشد.

تقسیم ارث بین خواهر و برادر

تقسیم ارث بین خواهر و برادر در قانون مدنی ایران تابع شرایط مختلفی است. در ادامه به بررسی این شرایط و نحوه تقسیم ارث در هر حالت می‌ پردازیم:

اگر متوفی فقط یک برادر یا یک خواهر داشته باشد، تمام اموال به او می ‌رسد.

اگر متوفی دو یا چند برادر داشته باشد، تمام اموال به مقدار مساوی بین آنها تقسیم می‌ شود.

اگر متوفی دو یا چند خواهر داشته باشد، تمام اموال به مقدار مساوی بین آنها تقسیم می ‌شود.

اگر متوفی همزمان خواهر و برادر داشته باشد، برادر دو برابر خواهرش ارث می ‌برد.

اگر متوفی خواهر یا برادری داشته باشد که فقط از نظر مادری با او نسبت خونی داشته باشد (و خواهر و برادر هم‌خون پدری نداشته باشد)، اموال به طور مساوی بین آنها تقسیم می ‌شود.

اگر متوفی چند خواهر یا برادر هم‌خون پدری و چند خواهر و برادر هم‌خون مادری داشته باشد:

یک سوم اموال به خواهر و برادر هم‌خون مادری می‌ رسد که به طور مساوی بین آنها تقسیم می ‌شود.

بقیه اموال به نسبت دو به یک بین برادر و خواهر هم ‌خون پدری تقسیم می‌شود.

اگر متوفی چند خواهر یا برادر هم‌ خون پدری و یک خواهر یا یک برادر هم‌ خون مادری داشته باشد

یک ششم اموال به خواهر یا برادر هم ‌خون مادری می‌رسد.

بقیه اموال به نسبت دو به یک بین برادر و خواهر هم‌خون پدری تقسیم می‌ شود.

مراحل تقسیم ارث در ایران

تقسیم ارث در ایران فرآیندی قانونی است که توسط شورای حل اختلاف انجام می‌شود و شامل مراحل مختلفی است که در ادامه به شرح آنها می‌پردازیم:

درخواست تقسیم ارث

اولین قدم برای تقسیم ارث، ارائه درخواست کتبی توسط یکی از ورثه یا وکیل قانونی آنها به شورای حل اختلاف محل سکونت متوفی است.

در این درخواست باید مشخصات کامل متوفی، مشخصات وراث و نسبت سهم هر یک از آنها قید شود.

ارائه مدارک

به همراه درخواست تقسیم ارث، باید مدارک زیر نیز ارائه شود:

گواهی فوت متوفی

رونوشت برابر اصل شناسنامه و کارت ملی متوفی و وراث

سند ازدواج (در صورت متأهل بودن متوفی)

وصیت ‌نامه (در صورت وجود)

سایر مدارک مورد نیاز که توسط شورای حل اختلاف تعیین می ‌شود.

رسیدگی در شورای حل اختلاف

پس از دریافت درخواست و مدارک، شورای حل اختلاف به پرونده رسیدگی می ‌کند.

در این مرحله، شورای حل اختلاف تلاش می‌کند تا با توافق و سازش میان وراث، ارث را تقسیم کند.

در صورت عدم توافق، شورا بر اساس قانون و با در نظر گرفتن سهم هر یک از وراث، نسبت به صدور رأی اقدام می ‌کند.

صدور گواهی حصر وراثت

پس از تعیین سهم هر یک از وراث، گواهی حصر وراثت صادر می ‌شود.

این گواهی نشان ‌دهنده تعداد وراث و سهم هر یک از آنها است و برای انجام امور مربوط به ارث، مانند انتقال اموال متوفی، ضروری است.

 اجرای رأی یا توافق

در صورتی که وراث به رأی شورای حل اختلاف اعتراض نداشته باشند، رأی صادر شده لازم‌الاجرا خواهد بود.

در غیر این صورت، وراث می‌توانند به دادگاه عمومی حقوق مراجعه و نسبت به رأی اعتراض کنند.

همچنین، اگر وراث در شورای حل اختلاف به توافق رسیده باشند، مفاد توافقنامه توسط شورا به صورت صورتجلسه تنظیم می‌شود و این صورتجلسه لازم ‌الاجرا خواهد بود.

برای انجام مراحل قانونی تقسیم ارث، مشورت با وکیل متخصص در امور ارث توصیه می‌شود.

وکیل می ‌تواند در تنظیم درخواست، ارائه مدارک، پیگیری پرونده در شورای حل اختلاف و در صورت نیاز، طرح دعوی در دادگاه به شما کمک کند.

شرایط و موانع ارث در قانون مدنی ایران

 زنده بودن وارث در زمان فوت مورث

شرط اول ارث ‌بری، زنده بودن وارث در زمان فوت مورث (فردی که از او ارث برده می‌شود) است.

به عبارت دیگر، برای اینکه کسی بتواند از متوفی ارث ببرد، باید در زمان فوت او زنده باشد.

البته، استثنائی در این مورد وجود دارد و آن این است که فرزند زن باردار می ‌تواند ارث ببرد، حتی اگر در زمان فوت پدرش به دنیا نیامده باشد.

در این حالت، شرط ارث‌ بری این است که نطفه در زمان فوت پدر بسته شده باشد و فرزند پس از تولد زنده به دنیا بیاید.

 مسلمان بودن

طبق قانون مدنی ایران، کافران (غیرمسلمانان) از ارث بردن از مسلمانان محروم هستند.

اما مسلمانان می‌توانند از یکدیگر ارث ببرند، حتی اگر وارث کافر باشد.

در صورتی که در بین ورثه فقط یک فرد مسلمان وجود داشته باشد، تمام اموال متوفی به او می ‌رسد.

قتل مورث

اگر یکی از ورثه، مورث (کسی که از او ارث برده می ‌شود) را به قتل برساند، از ارث  ‌بری محروم می ‌شود.

این محرومیت فقط در صورتی اعمال می ‌شود که قتل عمد ثابت شده باشد.

در قتل غیرعمد، قاتل مستحق ارث خواهد بود.

لعان

در صورتی که مردی همسر خود را به زنا متهم کند و نتواند ادعای خود را ثابت کند، “لعان” صورت می ‌گیرد.

در این حالت، مرد از ارث بردن از همسرش محروم می ‌شود.

 زنازادگی

طبق قانون مدنی، فرزند زنا از پدر و بستگان پدری خود ارث نمی‌ برد.

در این حالت، فرزند زنا فقط از مادر و بستگان مادری خود ارث می ‌برد.

قوانین مربوط به ارث پیچیدگی‌های خاص خود را دارد و ممکن است در هر مورد جزئیات و نکات قابل توجهی وجود داشته باشد.

تقسیم اموال قبل از مرگ و ارث

بسیاری از افراد در طول زندگی خود تمایل دارند بخشی از اموال خود را به دیگران، چه اعضای خانواده و چه غیر آنها، ببخشند. این بخشش‌ها که می ‌توانند شامل اموال نقدی، املاک و مستغلات یا سایر دارایی‌ها باشند، تحت دو عنوان کلی “هبه” و “وقف” دسته‌ بندی می ‌شوند. در حالی که هدف هر دو نوع بخشش انتقال مالکیت به فرد یا نهاد دیگری است، تفاوت‌های ظریفی بین آنها از نظر ماهیت، شرایط و پیامدهای حقوقی وجود دارد.

هبه

هبه به معنای بخشش بی‌عوض مالکیت یک دارایی از سوی فرد هبه ‌کننده (واهب) به فرد هبه‌ شونده (متهب) است. این بخشش در زمان حیات واهب انجام می‌ شود و برخلاف وصیت، نیازی به تشریفات خاصی ندارد.

وقف

وقف نیز نوعی بخشش است که در آن مالکیت یک دارایی به طور دائمی به یک نهاد یا شخص حقوقی خاص (موقوف علیه) منتقل می ‌شود، اما منافع و عواید حاصل از آن به مصرف امور عام‌المنفعه یا اشخاص خاص می ‌رسد.

تفاوت‌های هبه و ارث

در حالی که هبه و وقف شباهت‌هایی به ارث دارند، تفاوت‌های اساسی نیز بین آنها وجود دارد:

هبه و وقف در زمان حیات فرد انجام می‌شوند، در حالی که ارث به توزیع اموال فرد متوفی پس از مرگ او اطلاق می‌شود.

هبه و وقف با اراده و اختیار کامل فرد زنده انجام می‌شوند، در حالی که ارث امری اجباری است که طبق قانون و بر اساس سهم‌الارث تعیین می‌شود.

هبه و وقف تحت قوانین خاص خود (قانون مدنی و احکام شرعی) قرار دارند، در حالی که ارث تابع قوانین مربوط به میراث و وصیت است.

هبه و وقف در زمان حیات فرد انجام می‌شوند و به طور کلی تاثیری بر سهم ‌الارث وراث بعد از مرگ او ندارند. مگر در مواردی که هبه یا وقف به قصد فرار از ارث و تضییع حقوق وراث انجام شده باشد که در این صورت، باطل و مشمول بطلان خواهد بود.

میراث و چالش‌های پیش روی وراث

طبق ماده ۵۸۹ قانون مدنی، در صورت تمایل و توافق تمام وراث، تقسیم اموال مشترک به هر نحوی که مورد رضایت آنها باشد، انجام می‌شود. با این حال، در بسیاری از موارد، اختلاف نظر بین وراث مانع از حصول توافق و اجماع در این زمینه می‌شود. در چنین شرایطی، قانون مدنی راهکار را در مراجعه به مراجع قضایی و اجبار به تقسیم از طریق حکم دادگاه می‌داند.

موانع رایج در مسیر تقسیم ارث

سکونت بدون اجازه در املاک مشاع: گاهی اوقات، برخی از وراث پس از فوت، بدون پرداخت اجاره یا بهای منافع به سایرین، در آپارتمان یا املاک مشاع سکونت می‌کنند. این امر می‌تواند موجب تضییع حقوق سایر وراث و ایجاد اختلاف گردد.

عدم قبول یا انکار ارث: در برخی موارد، ممکن است برخی از وراث به هر دلیلی تمایلی به دریافت سهم‌الارث خود نداشته باشند یا آن را انکار کنند. این موضوع می‌تواند روند تقسیم ارث را با پیچیدگی مواجه کند.

مخالفت با فروش سهم‌ الارث: ممکن است برخی از وراث قصد فروش سهم‌الارث خود را داشته باشند، در حالی که سایرین با این موضوع مخالف باشند. این اختلاف نظر می‌تواند مانع از انجام معاملات و واگذاری سهم‌الارث شود.

تلاش برای تقسیم ارث بدون انحصار وراثت: برخی از وراث ممکن است بدون طی مراحل قانونی و اخذ گواهی انحصار وراثت، اقدام به تقسیم ماترک نمایند. این امر می‌تواند از نظر حقوقی مشکل‌ ساز بوده و در آینده برای وراث دردسرساز شود.

اختلاف در مدیریت اموال مشترک: در مواردی که برخی از وراث زیر سن قانونی، بیمار یا سالخورده باشند، ممکن است در مورد نحوه اداره و مدیریت اموال مشترک بین وراث اختلاف نظر وجود داشته باشد.

مسائل مربوط به دیون و طلب‌ها: وجود دیون و بدهی‌های متوفی یا ادعاهای مختلف مبنی بر طلب برخی از افراد از وی، می ‌تواند به پیچیدگی‌های تقسیم ارث دامن بزند.

راهکارهایی برای تقسیم عادلانه ارث

در بسیاری از موارد، فقدان وصیت‌ نامه یا عدم توافق بین وراث بر سر نحوه تقسیم ماترک، منجر به بروز اختلافات و تنش‌های خانوادگی می‌شود. این امر می‌تواند آرامش و صمیمیت خانواده را از بین برده و به دشواری‌های فراوانی برای بازماندگان منجر شود.

خوشبختانه، قانون برای حل این معضل راهکارهایی را پیش‌بینی کرده است. وراث می‌توانند با استفاده از روش‌های قانونی، به طور مسالمت‌آمیز و عادلانه نسبت به تقسیم ارث اقدام کنند.

 دریافت گواهی انحصار وراثت

گام نخست در مسیر تقسیم ارث، دریافت گواهی انحصار وراثت است. این گواهی که توسط دفاتر خدمات الکترونیک قضایی صادر می‌شود، هویت وراث و سهم‌الارث هر یک را به طور رسمی و قانونی مشخص می‌کند. دریافت گواهی انحصار وراثت، برای انجام هرگونه معامله یا اقدامی در خصوص اموال متوفی، از جمله خرید، فروش، اجاره و غیره، ضروری است.

 مراجعه به شورای حل اختلاف

پس از دریافت گواهی انحصار وراثت، وراث می‌توانند با مراجعه به شورای حل اختلاف محل سکونت متوفی، نسبت به طرح درخواست تقسیم ترکه اقدام کنند. در شورای حل اختلاف، با میانجی‌گری و راهنمایی یک فرد متخصص، تلاش می‌شود تا وراث به توافقی عادلانه در خصوص نحوه تقسیم ارث دست پیدا کنند.

 طرح دعوای حقوقی در دادگاه

در صورتی که وراث به هر دلیلی نتوانند در شورای حل اختلاف به توافق برسند، می‌توانند با طرح دعوای حقوقی در دادگاه، از مراجع قضایی برای حل اختلاف خود کمک بگیرند. در این مسیر، وراث باید با ارائه مدارک و شواهد لازم، از حقوق خود در برابر دادگاه دفاع کنند.

سایر اقدامات قانونی

علاوه بر موارد ذکر شده، در برخی از شرایط خاص، وراث می‌توانند از سایر اقدامات قانونی نیز برای حل مشکلات مربوط به ارث استفاده کنند. به عنوان مثال:

دادخواست تحریر ترکه:در مواردی که وراث از اموال و دیون متوفی آگاهی کامل ندارند، می‌توانند با طرح دادخواست تحریر ترکه، از دادگاه تقاضا کنند تا اموال و دیون متوفی به طور دقیق مشخص و لیست شود.

دادخواست مهر و موم ترکه: اگر وراث بیم سوء استفاده یا تضییع حقوق خود را از طریق دخل و تصرف در اموال متوفی داشته باشند، می ‌توانند با طرح دادخواست

مهر و موم ترکه، از دادگاه تقاضا کنند تا اموال تا زمان تعیین تکلیف نهایی، مهر و موم شود.

دادخواست نصب قیم: در مواردی که برخی از وراث محجور یا ناتوان هستند، می‌توانند با طرح دادخواست نصب قیم، از دادگاه تقاضا کنند تا برای اداره امور این افراد، یک قیم قانونی تعیین شود.

اهمیت صلح و سازش

در میان تمامی راهکارهای قانونی، همواره صلح و سازش بین وراث، بهترین و مطلوب‌ترین روش برای حل اختلافات ارث است. گفتگو، مذاکره و در نظر گرفتن حقوق و خواسته‌های تمامی وراث، می‌ تواند منجر به توافقی عادلانه و رضایت ‌بخش برای همه طرف‌ها شود.

استفاده از مشاوره حقوقی

در صورت پیچیدگی مناقشات و چالش‌های مربوط به ارث، توصیه می ‌شود از مشاوره و راهنمایی یک وکیل متخصص در امور ارث استفاده کنید. یک وکیل مجرب می‌تواند با بررسی دقیق پرونده، بهترین راهکارهای قانونی را به شما ارائه دهد و در مسیر رسیدن به حقوق حقتان یاری‌گر شما باشد.

کلام پایانی

ما در این مطلب به تمامی زوایا ارث، وراث و موانع آن در قانون مدنی ایران پرداختیم.

تیم حقوقی فرشید گرواند تباردر کنار شماست تا با تکیه بر دانش و تجربه ی خود، یاری‌گر شما در فرآیند پیچیده ی تقسیم ارث باشد. ما با استفاده از روش‌های قانونی مناسب، به شما کمک می‌کنیم تا از بروز مشکلات و چالش‌های حقوقی و کیفری پس از تقسیم ارث پیشگیری نمایید.

همین حالا با ما تماس بگیرید و از مشاوره تخصصی وکلای مجرب گروه حقوقی فرشید گراوند تبار بهره‌مند شوید.

5 میانگین امتیازات

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا
اسکرول به بالا
تماس با وکیل پایه یک دادگستری